จะเจ้าไพร่ ก็เป็นเพียง คนเหมือนกัน
ดุจดังฝัน แดงเดินดง ป่าคอนกรีต
แม้นเมืองฟ้า ไร้สิ้น เสียงจิ้งหรีด
ถูกมือมีด ผีป่า พาลวงมา
ยังเพ้อเรียก ถึงความ ยุติธรรม
แต่ก่อกรรม กลับไม่สน คนลำบาก
หลงผู้นำ ปากถือศีล มือถือสาก
พล่อยสำราก ถ่มรดฟ้า ตกมวลชน
เสรีภาพ ยุติธรรม ความเท่าเทียม
อย่าโดนเสี้ยม เป็นเครื่องมือ ให้ผู้ใด
หากพวกเรา แตกแยก ไม่มีใคร
เรียกร้องไป ใครจะฟัง แตกกันเอง
หลงคิดว่า แดงก้าวล้ำ เลยขุนคลัง
ไม่ระวัง เออออเอง เกาะกระแส
ร่วมเขารบ จนสยาม ต้องแตกแพ
บื้อดีแท้ ฉีกเมืองให้ เผด็จการ
28 thoughts on “ ลงแดง ”