โยนิโสมนสิการสีแดง

ช่วงนี้เพื่อนปัญญาชนที่ผมรู้จักต่างออกแนวนี้เยอะเลย อยากเข้าใจวิธีคิดพวกเขาให้มากกว่า นี้นะคือถ้าไล่ไปตามเหตุตามผลในการ เขียนก็รู้สึกว่าเริ่มดีแต่ กลับสรุปได้แบบ ไม่มีความแข็งแรงของเหตุผลนะ

เหมือนกลับไป อ่านยุคที่คนด่าว่าระบบ ทุนนิยม หรือเสรีนิยมประชาธิปไตยว่าคือ ที่มาของความเหลื่อมล้ำเลวร้ายทั้งปวง ทางออกเดียวคือสังคมนิยม ตอนวิเคราะห์หลักการปัญหาทำได้ดี แต่ตอนสรุปมันมั่วซะงั้น

อันนี้พูดจากความรู้สึกจริงๆ ไม่ได้เกรียน

ผมรู้สึกว่าการพูดจาโน้มน้าวใจ ใช้อารมณ์ความรู้สึกจากความสงสารความทุกข์ทรมาณของประชาชนรายได้น้อยมาสร้างความชอบธรรมสีแดง

ทำให้ ชนชั้นกลายกลายเป็นดุจมาร ร้ายไป แถมใช้ศัพท์ธรรมะได้อย่างแนบ เนียน แล้วกลับมีบทสรุปที่ขาดความชัดเจน ทางเหตุผลจนสิ้นกระบวนความ

อีก ยังเป็นคนดังที่มีิอิทธิพลกับวัยรุ่นมาก อย่างนี้มันน่ากลัวมากๆ

เป็นโยนิโสมนสิการแบบข้างเดียวแบบแคบมากๆ พูดถึงความรุนแรงด้านเดียว ไม่เห็นความรุนแรงทุกๆด้านจากทุกฝ่ายว่าเป็นปัญหาเช่นกัน และเหตุปัจจัยต่างๆของปัญหานี้ที่ซับซ้อนมหาศาล

ลองดูความหมายของ โยนิโส มนสิการ (wiki) ที่ว่าหมายถึง การทำในใจให้แยบคาย กล่าวคือ การพิจารณาอย่างรอบคอบถี่ถ้วน แต่สิ่งที่เสื้อแดงที่เขาเห็น ด้วยไม่เห็นจะใช้อหิงสา (ไม่เบียดเบียน) มีศีล (อยู่ในระเบียบวินัย) ซึ่งจะนำไปสู่ปัญญาได้เลย …

คือเป็นโยนิโสมนสิการแบบโรแมนติก มากว่าใช้เหตุผลครบถ้วนรอบด้านแยบคายนะ

เฮ้อ… ขอโทษที่เขียนยาวๆนะครับ